قدرت سگ بیشترین نامزدی را به دست آورد / قهرمان از اسکار بهترین فیلم بین‌المللی راه نیافت / شانس بالای ماشینم را بران
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۳۳۶۵۹
همزمان با اعلام فهرست نامزدهای نهایی نود و چهارمین دوره جوایز سینمای اسکار در رشته‌های مختلف، مشخص شد که «قهرمان» نماینده سینمای ایران به جمع نامزدهای نهایی جایزه اسکار بهترین فیلم بین المللی راه نیافته و فیلم «قدرت سگ» ساخته «جین کمپیون» بیشترین تعداد نامزدهای را به خود اختصاص داد.
به گزارش «تابناک»، «تریسلی الیس راس» و «لسلی جردن» دو بازیگر آمریکایی فهرست نامزدهای نود و چهارمین دوره جوایز سینمایی اسکار را اعلام کردند و فیلم «قدرت سگ» به کارگردانی «جین کمپیون» توانست در ۱۲ شاخه نامزد کسب جایزه شود و فیلم «تل ماسه» ساخته «دنیس ویلنوو» هم در ۱۰ شاخه شانس کسب جایزه را دارد و «بلفاست» ساخته «کنت برانا» هم در ۷ بخش نامزد شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فیلم سینمایی ژاپنی «ماشین منو بران» نیز موفق شد در شاخه‌های بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه اقتباسی و فیلم بین‌المللی نامزد کسب جایزه شود تا موفقیتی دیگر برای سینمای آسیا رقم بخورد.
در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی نیز که فیلم «قهرمان» ساخته اصغر فرهادی نماینده رسمی سینمای ایران بود و به جمع نامزدهای نهایی راه نیافت اما دست خدا (ایتالیا)، فرار (دانمارک)، لونانا: گاویشی در کلاس درس (بوتان) و بدترین آدم دنیا (نروژ) به جمع نامزدها راه یافتند.
فهرست کامل نامزدهای اسکار ۲۰۲۲ از این قرار است:
بهترین فیلم
بلفاست، کودا، به بالا نگاه نکن، ماشین منو بران، تل ماسه، پادشاه ریچارد، پیتزا لیکوریس، کوچه کابوس، قدرت سگ، داستان وست ساید
بهترین کارگردانی
کنت برانا (بلفاست)، ریوسوکی هاماگوچی (ماشین منو بران)، پل توماس اندرسون (پیتزا لیکوریس)، جین کمپیون (قدرت سگ)، استیون اسپیلبرگ (داستان وست ساید)
بهترین بازیگر مرد
خاور باردم (ریکاردو بودن)، بندیکت کامبربچ (قدرت سگ)، اندرو گرافیلد (تیک، تیک ... بوم)، ویل اسمیت (پادشاه ریچارد)، دنزل واشنگتن (تراژدی مکبث)
بهترین بازیگر زن
جسیکا چستین (چشمان تامی فی)، اولیویا کلمن (دختر گمشده)، پنه لوپه کروز (مادران موازی)، نیکل کیدمن (ریکاردو بودن)، کریستین استورات (اسپنسر)
بهترین نقش مکمل مرد
کایرن هایندز (بلفاست)، تروی کاتسور (کودا)، جس پلمنز (قدرت سگ)، جی کی سیمنز (ریکاردو بودن)، کودی اسمیت-مک‌فی (قدرت سگ)
بهترین نقش مکمل زن
جسی باکلی (دختر گمشده)، آریانا دبوس (داستان وست ساید)، جودی دنچ (بلفاست)، کریستین دانست (قدرت سگ)، آنجانو الیس (پادشاه ریچارد)
بهترین فیلمنامه اصلی
بلفاست، به بالا نگاه نکن، پادشاه ریچارد، پیتزا لیکوریس، بدترین آدم دنیا
بهترین فیلمنامه اقتباسی
کودا، ماشبن منو بران، تل ماسه، دختر گمشده، قدرت سگ
بهترین انیمیشن بلند
اِنکانتو، فرار، لوکا، میشل در مقابل ماشین‌ها، رایا و آخرین اژدها
بهترین مستند بلند
عروج، آتیکا، فرار، تابستان سول ( .. و یا وقتی نمی‌توان انقلاب را از تلویزیون نشان داد)، نوشتن با آتش
بهترین فیلم بین‌الملی (غیر انگلیسی زبان)
ماشین منو بران (ژاپن)، دست خدا (ایتالیا)، فرار (دانمارک)، لونانا: گاویشی در کلاس درس (بوتان)، بدترین آدم دنیا (نروژ)
بهترین فیلمبرداری
تل ماسه، کوچه کابوس، قدرت سگ، تراژدی مکبث، داستان وست ساید
بهترین چهره‌پردازی
رفتن آمریکا، کروئلا، تل ماسه، چشمان تامی فی، خاندان گوچی
بهترین تدوین
به بالا نگاه نکن، تل ماسه، پادشاه ریچارد، قدرت سگ، تیک تیک .. بوم
بهترین طراحی لباس
کروئلا، سیرانو، تل ماسه، کوچه کابوس، داستان وست ساید
بهترین طراحی تولید
تل ماسه، کوچه کابوس، قدرت سگ، تراژدی مکبث، داستان وست ساید
بهترین صدا برداری
بلفاست، تل ماسه، زمانی برای مردن نیست، قدرت سگ، داستان وست ساید
بهترین مستند کوتاه
شنیدنی، مرا به خانه هدایت کن، ملکه بسکتبال، سه آهنگ برای بی‌نظیر، وقتی ما قلدر بودیم
بهترین فیلم کوتاه
لباس زنانه، خداحافظی طولانی، در ذهن من، لطفا دست نگهدارید، بگیر و بدو
بهترین انیمیشن کوتاه
امور هنری، بستیا، باکسبالت، رابین رابین، برف پاک‌کن
بهترین موسیقی متن
به بالا نگاه نکن، تل ماسه، انکانتو، مادران موازی، قدرت سگ
بهترین جلوه‌های ویژه بصری
تل ماسه، انسان آزاد، زمانی برای مردن نیست، شانگ چی و افسانه ده پادشاه، مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست
مراسم اعطای جوایز نود و چهارمین دوره جوایز سینمایی اسکار روز ۲۷ مارس ۲۰۲۲ (بامداد دوشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۱) برگزار می‌شود.
منبع: تابناک
کلیدواژه: مذاکرات وین پیک ششم کرونا دهه فجر چهلمین جشنواره فیلم فجر اسکار 2022 جوایز اسکار قهرمان مذاکرات وین پیک ششم کرونا دهه فجر چهلمین جشنواره فیلم فجر بالا نگاه نکن فیلم بین المللی بهترین فیلم بین کوچه کابوس تل ماسه قدرت سگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۳۳۶۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رئالیسم سیاسی چیست؟
عصر ایران - رئالیسم سیاسی (political realism) احتمالا قدیمی‌ترین نظریه دربارۀ سیاست بین‌الملل است. پیشینۀ این نظریه را می‌توان در شرح توکیدیدس (thuchydides) دربارۀ جنگ‌های پلوپونزی و نوشتۀ کلاسیک شون تسه (sun tzu) متفکر چین باستان مشاهده کرد.
جنگ‌های پلوپونزی به مجموعه جنگ‌هایی گفته می‌شود که از 431 تا 403 پیش از میلاد بین اسپارت و آتن وجود داشت. نوشتۀ کلاسیک شون تسه نیز "هنر جنگ" نام دارد که دربارۀ راهبردها یا استراتژی‌های جنگی است. این کتاب تقریبا همزمان با شرح توکیدیدس دربارۀ جنگ‌های پلوپونزی (یا پلوپونز) نوشته شده است.
از دیگر چهره‌های برجسته در سنت رئالیسم سیاسی می‌توان به ماکیاولی و توماس هابز اشاره کرد. با این حال رئالیسم فقط در قرن بیستم، با انگیزه‌های برآمده از دو جنگ جهانی، به صورت چشم‌انداز مسلط سیاست بین‌الملل درآمد.
در حالی که ایده‌آلیسم تاکید دارد که "اخلاق" باید راهنمای روابط بین‌الملل باشد، رئالیسم بر پایۀ تاکید بر "سیاست قدرت" و پیگیری "منافع ملی" بنا نهاده شده است. فرض بنیادی رئالیسم این است که "دولت" بازیگر اصلی صحنۀ بین‌المللی یا جهانی است، و چون حکمران است، می‌تواند به صورت واحدی خودمختار عمل کند.
افزون بر این، پیدایش ناسیونالیسم و ظهور دولت-ملت جدید، دولت را به اجتماع سیاسی همبسته‌ای تبدیل می‌کند که در آن سایر وفاداری‌ها و بستگی‌ها تابع وفاداری به ملت است.
اندیشمندان رئالیست، مانند تی.اچ.کار و هانس مورگنتا، دربارۀ باور ایده‌آلیستی به "اینترناسیونالیسم" و هماهنگی طبیعی به "جامعۀ جهانی"، موضعی انتقادی داشته‌اند. تی.اچ.کار معتقد بود که ایمان ساده‌لوحانه به "حقوق بین‌الملل" و "امنیت جمعی" در دورۀ میان دو جنگ جهانی، سیاستمداران اروپایی و آمریکایی را از شناخت توسعه‌طلبی آلمان و اقدام برای جلوگیری از آن بازداشت.
در مقابل، رئالیست‌ها بر این موضوع تاکید دارند که چون اقتداری بالاتر از دولت حکمران وجود ندارد، سیاست بین‌الملل در شرایط "وضع طبیعی" عمل می‌کند و به همین علت دستخوش آنارشی است نه هماهنگی.
از این منظر، دولت‌ها در جهان مثل "افراد" هستند در جامعه‌ای فاقد دولت. در چنین جامعه‌ای، هیچ منبع اقتدار مشروعی وجود ندارد که بتواند افراد را از تعرض احتمالی به حقوق یکدیگر بازدارد. در جهان واقع نیز عملا چنین منبع اقتداری وجود ندارد.
اگرچه تشکیل سازمان ملل اقدامی در راستای نقض این توصیف رئالیستی از سیاست بین‌الملل بوده، ولی ناکارآمدی این سازمان در جلوگیری از نقض حقوق بین‌الملل از سوی یک دولت، دال بر این است که توصیف رئالیست‌ها از وجود نوعی آنارشیسم در عرصۀ روابط بین‌الملل کاملا هم بیراه نیست.
با این حال می‌توان مواردی را هم مثال زد که شورای امنیت سازمان ملل موفق شده به عنوان یک منبع مشروع اقتدار، مانع نقض حقوق یک دولت از سوی دولتی دیگر شود؛ و یا دولتی را از نقض حقوق ملت تحت حکمرانی‌اش بازدارد. بیرون راندن ارتش عراق از کویت در جنگ اول خلیج فارس و نیز ساقط کردن حکومت معمر قذافی برای ممانعت از کشتار مردم لیبی، هر دو با مجوز شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفت.
بنابراین در چنین مواردی، شورای امنیت سازمان ملل مظهر "اقتداری بالاتر از دولت حکمران" است و مانع از پیدایش تام و تمام "وضع طبیعی" در عرصۀ روابط بین‌الملل می‌شود.
در مجموع به نظر می‌رسد سازمان ملل متحد، وضعیتی مابین توصیفات و انتظارات رئالیست‌ها و ایده‌آلیست‌ها از روابط بین‌الملل ایجاد کرده است. یعنی مانع تحقق کامل توصیفات رئالیست‌ها بوده، ولی انتظارات رئالیست‌ها را چنانکه باید برآورده نکرده است.
به هر حال مطابق نگرش رئالیسم سیاسی، نظام بین‌المللیِ آنارشیک، نظامی است که در آن هر دولتی مجبور است به خود کمک کند و به منافع ملی خود، که اساسا موجب بقای دولت و دفاع از سرزمین تعریف می‌شود، ارجحیت دهد.
به همین دلیل است که رئالیست‌ها بر نقش قدرت در مسائل بین‌المللی چنین تاکید شدیدی دارند و می‌خواهند قدرت را بر اساس آمادگی نظامی یا نیروی نظامی‌اش بشناسند.
البته آنارشی بین‌المللی به معنای درگیری بی‌امان و جنگ بی‌پایان نیست. رئالیست‌ها تاکید دارند که الگوی "درگیری و همکاری" عمدتا با نیازمندی‌های "توازن قوا" هماهنگ است.
این دیدگاه که در پی ایجاد امنیت ملی است، اذعان می‌کند که دولت‌ها وارد اتحادهایی می‌شوند که اگر در برابر یکدیگر به حالت توازن درآیند، ممکن است در بلندمدت صلح و ثبات بین‌المللی را تضمین کنند. اما اگر توازن قدرت به هم ریزد، نتیجۀ احتمالی جنگ است.
دربارۀ نسبت رئالیسم با "وضع طبیعی" باید این نکتۀ را متذکر شد که رئالیست‌ها معتقدند "نظم بین‌المللی" همان "وضع طبیعی" کلاسیک نیست، زیرا قدرت و ثروت و سایر منابع در میان دولت‌ها به طور برابر توزیع نشده است.
در واقع بازیگران اصلی به طور سنتی با موقعیت "قدرت‌های بزرگ" هماهنگ شده‌اند. سلسله‌مراتب برآمده از دولت‌ها، که حاصل این وضع است، تا حدی نظمی را به نظام بین‌المللی تحمیل می‌کند، و کنترلی را نشان می‌دهد که قدرت‌های بزرگ از راه بلوک‌های تجاری، "مناطق نفوذ" و مستعمره کردن، آشکارا بر "دولت‌های تابع" اعمال می‌کنند.
این وضع در دورۀ جنگ سرد به ایجاد نظم جهانی دوقطبی‌ای انجامید که در آن رقابت بین بلوک قدرت ایالات متحدۀ آمریکا و بلوک قدرت شوروی به بیشتر بخش‌های جهان گسترش یافت.
رئالیست‌ها معتقدند که دوقطبی بودن جهان به حفظ صلح کمک می‌کرد زیرا هزینه‌های نظامی فزاینده منجر به به ایجاد سیستم بازدارندۀ فعالیت هسته‌ای می‌شد؛ بویژه زمانی که در دهۀ 1960 احتمال نابودی حتمی متقابل تشخیص داده شده بود.
از این رو سلسله‌مراتبی باثبات بر پایۀ مقررات پذیرفته شده و فرایندهای شناخته شده جلوی آنارشی را گرفت و رئالیست‌ها را تشویق کرد تا اندیشۀ تعدیل‌شده‌ای را بپذیرند که آن را "جامعۀ آنارشیستی" نامیدند.
رئالیسم سیاسی بر "جدایی سیاست از اخلاق" تاکید دارد. همین تفکیک، مبنای مهم‌ترین انتقادها به این نگرش سیاسی بوده است. منتقدان می‌گویند رئالیسم سیاسی مایۀ مشروعیت رقابت نظامی و جاه‌طلبی قدرت‌های بزرگ و کوچک است. از نظر منتقدان، "سیاست قدرت" جهان را در آستانۀ "فاجعۀ هسته‌ای" قرار داده و در تامین صلح هم چندان موفق نبوده.
انتقاد دیگر را نظریه‌پردازان فمینیست مطرح کرده‌اند که معتقدند رفتار قدرت‌جویانه و پرداختن به امنیت ملی و قدرت نظامی، همگی بازتاب سلطۀ مردان بر عالم سیاست است که ترجیحاتشان اساسا تجاوزگرایانه و رقابت‌جویانه است.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: «ایده‌آلیسم» در سیاست جهانی یعنی چه؟ «وضع طبیعی» ؛ عرصۀ خشونت یا آزادی؟ «سیاست واقعی» چیست؟
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است